ความคิดของตัวเราเอง ...

บางครั้ง..

คนเราก็ต้องการที่สงบๆ เพื่อคุยกับตัวเอง

และบางครั้งเราก็ต้องลองอยู่กับตัวเองนิ่งๆ

เพื่อการเรียนรู้ที่จะค้นพบตัวตนบางอย่างของเรา..

แต่ในบางเวลา..

การเคลื่อนไหว?ก็ไม่ได้หมายถึงว่าใจไม่นิ่ง

ตราบใดที่ใจยังอยู่กับตัวและเรายังสามารถควบคุมตัวเองได้

การก้าวเท้าออกไปนอกบ้านก็อาจจะเปิดมุมมองใหม่เข้ามาในใจ

และขุดตัวตนบางอย่างที่ฝังอยู่ลึกๆ ในตัวเราออกมาให้เห็น..

ถ้าไม่ออกไปเห็นโลกบ้าง

ถ้าไม่ลองมองดูใครบ้าง

ก็ไม่มีวันรู้ความคิดของตัวเอง

การได้พบเจอผู้คนตามสถานที่ต่างๆ

จึงมิใช่แค่การเรียนรู้ความเป็นไปของสังคมเท่านั้น

แต่กลับเป็นการเรียนรู้ตัวเอง

จากการนำตัวเองไปปะทะกับโลกภายนอก

เราจะปกป้องตัวเองอย่างไร

เราจะปฏิบัติกับโลกภายนอกอย่างไร

เราจะเอาตัวรอดได้ไหม..

ถ้าไม่ลองก้าวขา?ก็ไม่รู้ว่าตัวเองวิ่งได้

นั่นคงเป็นสัญญาณที่บอกให้เรารู้ว่า...

นอกจากเราจะสามารถค้นหาตัวเองจากความสงบแล้ว

เรายังสามารถค้นพบตัวเองจากความวุ่นวายได้ด้วย...